اگر استخوان کافی برای ایمپلنت دندان نداشته باشید چه اتفاقی می افتد؟

اگر استخوان کافی برای ایمپلنت دندانی ندارید چه جایگزین هایی دارید؟ اگر قبل از کاشت ایمپلنت به پیوند استخوان اضافی نیاز دارید، در اینجا در مورد برخی از جایگزین های شما صحبت خواهیم کرد.

هنگامی که در یک ناحیه جراحی و درمانی، به استخوان قابل استفاده بیشتری نیاز باشد، اغلب از پیوند استخوان استفاده می شود. با این حال، همه نمی توانند ایمپلنت دندانی داشته باشند زیرا استخوان فک آنها تراکم استخوان کافی ندارد. باید با جراحی یک استخوان دارای ساختار مشبک از ناحیه دیگری از بدن (اغلب لگن یا چانه) گرفته شود و پس از بهبودی ناحیه، می توان ایمپلنت قرار داد.

از دست دادن استخوان در استخوان فک

این مقاله همه چیزهایی را که باید در مورد پیوند استخوان بدانید توضیح می دهد، اگر شنیده اید یا خوانده اید که ممکن است برای موفقیت پروتزها ضروری است.

بسیاری از افرادی که مایل به کاشت ایمپلنت دندانی هستند نیز از تحلیل استخوان رنج می برند. در نتیجه، فرآیند استئواینتگریشن، که در آن ایمپلنت های دندانی با استخوان فک ترکیب می شوند، مانع می شود.

بنابراین، پس از گذشت زمان بهبودی کافی پس از پیوند استخوان به محل ایمپلنت مورد نظر، ممکن است دوباره ایمپلنت برای بیمار در نظر گرفته شود. تصمیم گیری برای پیوند استخوان برای آماده شدن برای جراحی ایمپلنت تصمیمی ساده نیست. در این مقاله، ما به برخی از متداول ترین پرسش ها می پردازیم تا در تصمیم گیری به شما کمک کنیم.

چرا این اتفاق می افتد؟

هنگامی که دندانی را از دست می دهید، استخوان اطراف به تدریج حل می شود در حالی که استخوان بقیه فک شما بدون تغییر باقی می ماند. پوسیدگی دندان و بیماری لثه تنها دو مورد از علل بالقوه متعدد از دست دادن دندان هستند. موارد زیر برخی از محرک های احتمالی هستند:

• بیماری لثه یا پریودنتیت.
• بیماری ها و عفونت های دندان.
• یک آسیب تروماتیک.
• نوعی نقص طراحی.

ایمپلنت دندان زمانی می تواند بسیار مفید باشد:

• زیرا بدون آنها، ما باید دندان های کاملاً خوب را روکش کنیم.
• به دلیل عدم وجود دندان ها یا لثه های سالم برای استفاده به عنوان تکیه گاه، قرار دادن جایگزین یا بریج می تواند چالش برانگیز باشد.

در صورتی که کشیدن دندان ضروری باشد، محافظت از استخوان اطراف بسیار مهم است. اگر ایمپلنت دندانی دارید، استخوان فک شما به مرور زمان تحلیل نخواهد رفت و صورت شما زود پیر نخواهد شد. درست است که بریج یا دنچرهای دندان های قدامی در حفظ یا محافظت از سلامت استخوان به شما کمک نمی کنند.

دندانپزشک شما باید یک معاینه داخل دهانی برای اندازه گیری حجم و تراکم استخوان فک شما در ناحیه ای که دندان ها از دست رفته اند انجام دهد.

محل ایمپلنت باید ساختار استخوانی مناسبی برای محکم کردن فیکسچر داشته باشد. اگر استخوان به اندازه کافی نباشد، واقعاً می توان آن را دوباره رشد داد. لثه، اگر به اندازه کافی وجود نداشته باشد، می تواند جایگزین شود. این فرایند باید قبل از کاشت ایمپلنت تکمیل شود.

تقویت استخوان اصطلاح پزشکی برای این درمان است که مدت زیادی است که استفاده شده است.

سه نشانه که ممکن است به پیوند استخوان نیاز داشته باشید

کاشت ایمپلنت دندان علیرغم شهرت آنها به عنوان یک راه حل دائمی، همیشه بدون انجام پیوند استخوان امکان پذیر نیست.

علت این است که باید استخوان کافی در محل ایمپلنت وجود داشته باشد تا ایمپلنت بهبود یابد تا به استخوان جوش بخورد، در غیر این صورت ایمپلنت به درستی قرار نخواهد گرفت. در زیر به بررسی سه شاخص می پردازیم که می تواندن نیاز به پیوند استخوان را نشان دهند.

دندان شما مدتی است که از دست رفته است.

اگر برای مدت طولانی با از دست دادن دندان دست و پنجه نرم می کنید، استخوانی که زمانی دندان های شما را نگه می داشت ممکن است شروع به ضعیف شدن کرده باشد. بنابراین، پیوند استخوان باید انجام شود تا از شکست ایمپلنت دندان پس از قرار دادن آن جلوگیری شود.

شما در گذشته بیماری پریودنتال داشته اید.

بیماری لثه که بیماری پریودنتال نیز نامیده می شود، می تواند سلامت لبخند شما را به شدت به خطر بیندازد. به طور خاص، باعث ضعیف شدن استخوان فک می شود که یکی از قابل توجه ترین عوارض جانبی است. اگر قبلاً به بیماری لثه مبتلا بوده اید، ممکن است به پیوند استخوان نیاز داشته باشید زیرا استخوان اطراف دندان ها و لثه های شما ضعیف شده است.

از ناحیه فک آسیب دیده اید.

اگر تا به حال در ناحیه فک یا صورت خود دچار تصادف شده اید، می دانید که استخوان های فک شما ممکن است در اثر ضربه شکننده شوند. بنابراین، اگر تا به حال دچار آسیب فک شده اید، بسیار مهم است که دندانپزشک دهان شما را معاینه کند تا تشخیص دهد که آیا پیوند استخوان ضروری است یا خیر.

آیا اگر فضای استخوانی کافی نداشته باشم، گزینه هایی دارم؟

بله حتی اگر تراکم استخوان ضعیفی دارید، امکان کاشت ایمپلنت وجود دارد. اما برای واجد شرایط بودن برای ایمپلنت، باید برخی از اقدامات دندانپزشکی اضافی را انجام دهید.

برای شروع، دندانپزشک شما احتمالاً بازسازی استخوان را انجام خواهد داد. فرآیند پیوند این کار را انجام می دهد. برای اینکه استخوان فک خود را برای ایمپلنت آماده کنید، مقداری از آن از طریق جراحی در ناحیه اطراف محل ایمپلنت کاشته می شود. این یک فرایند معمولی است که دردی ندارد و در زمانی که تحت آرام بخش یا بی حسی هستید انجام می شود.

برای درک بیشتر نحوه عملکرد پیوند، چارچوبی مانند داربست را تصور کنید که سلول های استخوانی می توانند به آن متصل شده و رشد کنند. دندانپزشک شما ممکن است توصیه کند چند ماه صبر کنید تا پیوند اثر کند. پس از آن، آنها محل را بررسی خواهند کرد تا ببینند آیا استخوان به درستی برای حمایت از ایمپلنت بهبود یافته است یا خیر. در این صورت، پس شما آماده هستید که ادامه بدهید.

ممکن است استفاده از یک پیوند ساده برای ترمیم تحلیل شدید استخوان غیر ممکن باشد. با این حال، ترمیم های پیوند استخوان به غیر از ایمپلنت های دندانی ممکن است برای پر کردن فضای خالی دندان از دست رفته استفاده شوند.

گزینه های پیوند استخوان

هنگامی که دندان کشیده می شود، در نتیجه آن استخوان فک می تواند تحلیل برود. بدون جایگزینی دندان از دست رفته، استخوان فک به تدریج تحلیل می رود. استفاده از دو دندان مصنوعی می تواند سرعت تحلیل استخوان را تسریع کند که می تواند اثرات متفاوتی بر افراد مختلف داشته باشد.

در صورت تحلیل شدید استخوان، ممکن است امکان مراجعه دندانپزشک وجود نداشته باشد. در نتیجه ممکن است به فرایند پیوند استخوان نیاز باشد. بیشتر اوقات، این یک درمان ساده است که برای تکمیل آن فقط به بی حسی موضعی نیاز است. با این حال، در موارد شدیدتر، ممکن است بستری شدن در بیمارستان و درمان تحت بیهوشی عمومی ضروری باشد.

پس از ارزیابی کامل وضعیت شما، از یک چکاپ دندانپزشکی برای تعیین نیازهای اندازه گیری استخوان شما استفاده می کنیم. خراشیدن استخوان می تواند به روش های مختلفی انجام شود، و اگرچه ممکن است برای یک یا دو هفته دیگر ناراحت کننده باشد، اغلب باعث تورم و ناراحتی بسیار کم می شود. تورم ناشی از عمل را می توان با مصرف دارو طبق تجویز و پیروی از برنامه مراقبت های بعدی فردی کاهش داد.

پیوند سینوس، فرایند بالا یردن سینوس

وقتی سینوزیت رشد کرد، استخوان از بین می رود و ناحیه فرو رفته به نظر می رسد. معمولاً این فک بالا، بویژه ناحیه پشت دندان های مجاور سینوس های ماگزیلاری را تحت تأثیر قرار می دهد.

هنگامی که دندان مولر در عقب فک بالا از دست می رود، سینوس های اطراف می توانند نفوذ کرده و باعث تحلیل سریع استخوان شوند. هنگامی که این اتفاق می افتد، ممکن است بالا بردن سینوس ضروری باشد زیرا ممکن است استخوان کافی برای کاشت ایمپلنت وجود نداشته باشد.

پیوند سینوس داخلی

همزمان با کاشت ایمپلنت، پیوند سینوس داخلی از همان محل انجام می شود. برخلاف پیوند سینوس خارجی، این روش ادوم قابل توجهی ایجاد نمی کند. این فرایند معمولاً زمانی انجام می شود که بیش از ۱/۰ میلی متر استخوان بین دهان و سینوس وجود دارد.

پیوند سینوس خارجی

برداشتن لثه در سمت هر دو سینوس و پر کردن فضای ایجاد شده با جایگزین استخوان چیزی است که به عنوان پیوند سینوس خارجی شناخته می شود. حدود شش ماه پس از بهبودی پیوند، ایمپلنت های دندانی را وارد می کنیم. میانگین زمان این درمان که بسیار متداول است یک ساعت است. با توجه به ماهیت تهاجمی عمل، کمی ناراحتی بعد از عمل از جمله تورم و درد قابل انتظار است.

به منظور آماده سازی مناسب پشت و شانه فک برای کاشت ایمپلنت، اغلب پیوند سینوس ضروری است. آنها دوره رشد طولانی تری دارند که زمان و هزینه درمان را افزایش می دهد. دندانپزشک شما تا زمانی که یک روش تشخیصی مناسب مانند سی تی اسکن یا ام آر آی را برای بررسی ناحیه انجام نداده باشد، متوجه نخواهد شد که پیوند سپتوم ضروری است یا خیر.

گسترش استخوان

گاهی اوقات، یک محل ایمپلنت دارای استخوان نرم است، اما عرض کافی برای جایگذاری مناسب ندارد. استخوان را می توان به راحتی وسیع کرد تا مشکل را بدون ایجاد هیچ گونه ناراحتی برطرف کند.

پیوند بلاک

هنگامی که بخش قابل توجهی از استخوان از دست می رود، ممکن است ضروری باشد که استخوان از محل دیگری به ناحیه آسیب دیده پیوند زده شود. این روش به دلیل ناراحتی هایی که ایجاد می کند، به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد.

جانبی شدن عصب

با جابجایی جزئی شریان در فک، می توان از پیوند در بیماران خاص جلوگیری کرد. با استفاده از این روش می توان ایمپلنت ها را خیلی سریع تر از پیوند کاشت. برخی از افراد ممکن است در نتیجه این فرایند، احساس کمبود لحظه ای حس در لب پایین خود را تجربه کنند، اما معمولاً حس آنها باز می گردد و عواقب پایداری ندارد.

چه چیزی استفاده می شود؟

می توان از مواد مختلف پیوند استخوان استفاده کرد. برای ایجاد مقداری از کلسیم و فسفر استفاده می شود، در حالی که منابع دیگر شامل گاو است. این گرانول ها پس از کاشت در زیر دهان برای ایمپلنت آماده می شوند و برای چند ماه به حال خود رها می شوند. اگر فقط به مقدار محدودی ایمپلنت نیاز باشد، می توان کاشت ایمپلنت و پیوند استخوان را همزمان انجام داد.

فرایند کاشت ایمپلنت

کاشت ایمپلنت دندان یک فرآیند نسبتاً بدون درد است که می تواند تحت بی حسی موضعی انجام شود. همانطور که جراح محل کاشت ایمپلنت را آماده می کند، ممکن است لرزش خفیفی را احساس کنید، اما باید قابل تحمل باشد. علت این است که جراحی ایمپلنت کم تهاجم است و هیچ گونه زخم بازی باقی نمی گذارد، بنابراین بهبودی سریع و آسان است. برعکس، یک دوره آنتی بیوتیک تجویز شده برای مصرف در منزل و استفاده در طول هفته آینده به شما داده خواهد شد.

در بیشتر موارد، پس از کاشت یک ایمپلنت باید سه تا چهار ماه بگذرد تا بتوان روکش را قرار داد. در نهایت Bmd (تراکم معدنی استخوان) در محل دندان از دست رفته تعیین می کند که چه مدت طول می کشد تا حفره بهبود یابد. هرچه استخوان متراکم تر باشد، بهبودی سریع تر خواهد بود. ساخت روکشی که روی ایمپلنت قرار می گیرد و مانند یک دندان طبیعی به نظر می رسد و عمل می کند مرحله بعدی است.

نرخ موفقیت

میزان موفقیت تاریخی ایمپلنت های دندانی فوق العاده بالا است. بر اساس تحقیقات، بیش از نود و پنج درصد درمان ها مؤثر هستند که بالاترین نرخ موفقیت در بین هر فرایند جایگزینی دندان است. میزان موفقیت حتی در مناطقی با تراکم استخوان پایین بالاست. و اگر ترمیم ایمپلنت خوب باشد و کار خود را انجام دهد، می تواند تا آخر عمر شما دوام بیاورد.

شکست ایمپلنت غیر معمول است، اما اتفاق می افتد. ممکن است مشکلاتی در اتصال ابزار به استخوان وجود داشته باشد، یا ممکن است ایمپلنت به دلایل دیگر شل شود.

اضافه بار زمانی رخ می دهد که ایمپلنت های کافی برای تحمل بار روی آنها وجود نداشته باشد. ممکن است دندانی که بر پایه ایمپلنت است کمی بیشتر از دندان های اطراف بیرون بزند و در هنگام گاز گرفتن یا جویدن فشار بیشتری به آن ناحیه وارد کند. به همین دلیل یافتن یک دندانپزشک یا جراح دهان با تجربه برای قرار دادن ایمپلنت بسیار مهم است.

خطرات

در هنگام استفاده از پیوند استخوان از فک برای تکیه گاه شدن ایمپلنت های دندانی، نرخ موفقیت بسیار بالایی وجود دارد. حتی اگر از استخوان شما استفاده شده باشد، پیوند استخوان باز هم احتمال شکست کمی دارد.

با این حال، بر خلاف پیوند عضو، پیوند استخوان به ندرت رد می شود. دندانپزشکان همیشه نمی توانند علت رد شدن پیوند استخوان را مشخص کنند؛ عوامل بیمار مانند سیگار کشیدن و شرایط قبلی هر دو ممکن هستند. در مقایسه با استخوان خود فرد، استخوان پیوند شده خطر بیشتری برای شکست ایمپلنت ایجاد می کند، بنابراین دانستن این موضوع حیاتی است.

با این حال، اگر پیوند رد شود، برداشته خواهد شد. دندانپزشک شما ممکن است پس از بهبود پیوند اول تصمیم به انجام پیوند دوم بگیرد.

همانطور که قبلا ذکر شد، موفقیت یک ایمپلنت دندانی می تواند تحت تأثیر سلامت عمومی بیمار و انتخاب سبک زندگی او باشد. به عنوان مثال، اگر دیابت کنترل نشده وجود داشته باشد، ممکن است ظرفیت کلی فرد برای بهبودی به خطر بیفتد. در نتیجه توانایی ایمپلنت برای ترکیب شدن با استخوان مختل خواهد شد.

اگر سیگار می کشید، ایمپلنت دندانی شما ممکن است به درستی بهبود نیابد زیرا خونرسانی به لثه و فک شما کاهش می یابد.

داروی ضد پوکی استخوان فوزامکس، بیش از سه سال ممکن است مانع بهبود استخوان شود. علاوه بر این، پوکی استخوان می تواند تأثیر نامطلوبی بر تراکم استخوان داشته باشد و باعث می شود که پروتز به اندازه کافی محکم نباشد تا بتواند نیازهای عملکردی معمول مربوط به گاز گرفتن و خوردن را تحمل کند.

هنگام کاشت ایمپلنت دندانی، باید مراقب تمیز نگه داشتن دهان خود باشید. پری ایمپلنتایتیس یک عفونت لثه است که اگر گرانول ها و پلاک ها به طور منظم از ناحیه اطراف ایمپلنت برداشته نشوند، می تواند ایجاد شود. عفونت هایی مانند این می توانند باعث پوسیدگی استخوان و شل شدن ایمپلنت شوند.

پس از برداشتن ماه پیوند، محل اهداء کننده بیمار ممکن است آسیب ببیند، متورم شود و کبود شود. به عنوان مثال، اگر استخوان از لگن برداشته شود، ممکن است بین دو تا چهار هفته راه رفتن دردناک باشد. مدت معمول تورم فک بین یک تا دو هفته است.

نتیجه گیری

تحلیل رفتن استخوان یک مشکل شایع در بین افرادی است که می توانند از ایمپلنت دندان بهره مند شوند. اگر قرار بود ایمپلنت کاشته شود، ابتدا برای برداشت استخوان اسفنجی از قسمت دیگری از بدن (اغلب لگن یا چانه) به عمل جراحی نیاز دارد، و سپس زمانی که آن ناحیه بهبود یافت، ایمپلنت کاشته می شود. به این معنا که باید استخوان کافی در محل ایمپلنت وجود داشته باشد تا فیکسچر محکم قرار بگیرد. آسیب به لثه ها و دندان های شما در اثر بیماری پریودنتال می تواند به طور قابل توجهی بر سلامت دهان و دندان های شما تأثیر بگذارد. اگر تا به حال بیماری لثه داشته اید، ممکن است پیوند استخوان ضروری باشد.

حتی اگر تراکم استخوان شما کم باشد، امکان کاشت ایمپلنت وجود دارد. ممکن است پس از کشیدن دندان، استخوان فک ضعیف شود. برای جایگزینی دندان های از دست رفته، برای ایمپلنت های دندانی که شامل پیوند استخوان هستند، جایگزین هایی وجود دارند. خراشیدن استخوان ممکن است به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد و معمولاً خیلی درد ندارد. برای اینکه فضایی در فک برای ایمپلنت فراهم شود، ابتدا باید پیوند سینوس خارجی انجام شود. زمان صرف شده برای این درمان بسیار متداول اغلب بین ۶۰ دقیقه تا یک ساعت است. در مواردی که تنها به چند ایمپلنت نیاز است، این دو روش را می توان در یک روز ترکیب کرد. میانگین زمان انتظار بین کاشت یک ایمپلنت و چسباندن روکش، سه تا چهار ماه است. مرحله بعد ایجاد روکشی است که می تواند روی ایمپلنت قرار گیرد و مانند یک دندان طبیعی عمل کند. میزان موفقیت حتی در مناطق با تراکم استخوان ضعیف بالا باقی می ماند.

سلامت و عادات بیمار می توانند بر میزان بهبودی ایمپلنت دندانی پس از قرار دادن آن تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، دیابت کنترل نشده ممکن است پتانسیل درمانی عمومی فرد را مختل کند. در نتیجه، ایمپلنت قادر به ادغام موفق با استخوان نخواهد بود.

خلاصه مطالب

• اگر استخوان کافی برای حمایت از ایمپلنت های دندانی وجود ندارد، چه گزینه های دیگری برای جایگزینی دندان های از دست رفته دارید؟
• چندین گزینه برای پیوند استخوان مکمل قبل از جراحی ایمپلنت مورد بحث قرار خواهند گرفت.
• بسیاری از عوامل ممکن است باعث افتادن دندان ها شوند، از جمله حفره ها و بیماری های لثه.
• برای اینکه ایمپلنت بهبود یابد و به استخوان جوش بخورد، باید استخوان کافی در محل ایمپلنت وجود داشته باشد.
• سه علامت وجود دارند که می توانند به این معنی باشند که شما به پیوند استخوان نیاز دارید.
• اگر تحلیل استخوان خیلی زیاد باشد، ممکن است کاشت ایمپلنت دندان غیر ممکن باشد.
• بنابراین، ممکن است جراحی پیوند استخوان ضروری باشد.
• پیوند سینوس اغلب برای آماده سازی مناسب پشت و شانه فک برای کاشت ایمپلنت نیاز است.
• مرحله بعد ایجاد روکشی است که می تواند روی ایمپلنت قرار گیرد و مانند یک دندان طبیعی عمل کند.
• ایمپلنت های دندانی سابقه موفقیت چشمگیری دارند.
• در نتیجه، یافتن یک دندانپزشک ماهر یا جراح دهان برای انجام عمل کاشت ایمپلنت بسیار مهم است.
• درصد موفقیت ایمپلنت های دندانی که با پیوند استخوان فک محکم می شوند بسیار خوب است.
• همانطور که قبلاً گفته شد، تصمیمات مربوط به سلامت عمومی و سبک زندگی بیمار می توانند بر نتیجه کاشت ایمپلنت دندانی تاثیر بگذارند.
• بیماران ایمپلنت دندان باید مراقبت های ویژه ای برای جلوگیری از بیماری لثه و پوسیدگی دندان داشته باشند.