برخی از سندرم‌ها با مشکلات فک و صورت مرتبط هستند و اغلب چالش‌های منحصربه‌فردی را برای بیماران ایجاد می‌کنند. به ‌عنوان ‌مثال، افراد مبتلا به سندرم‌های جمجمه صورت مانند سندرم تریچر کالینز یا دنباله پیر رابین ممکن است ناهنجاری‌های جمجمه – صورتی، از جمله ناهنجاری‌های فک را تجربه کنند. این شرایط می‌تواند بر رشد اسکلت صورت تأثیر بگذارد و منجر به مشکلات عملکردی و زیبایی شود. رویکردهای چندرشته‌ای شامل متخصصان ژن‌شناختی، دندانپزشکی و جراحی پلاستیک معمولاً برای رفع نیازهای پیچیده بیماران سندرمی مورد نیاز است.